In ons leven krijgen we te maken met pijnlijke en angstige gebeurtenissen. Van 'kleine' angsten die we ervaren als baby zijnde tot grote, levensbedreigende trauma's zoals geweld of misbruik. Tijdens al deze momenten verstarren we in meer of mindere mate. Dit is een automatische & onbewuste reactie van ons lijf, die ervoor zorgt dat we tijdelijk minder voelen. In het zoogdierenrijk een bekend fenomeen. 

Een voorbeeld uit het dierenrijk: een antilope wordt na een minuten durende, mislukte vluchtpoging gegrepen door een leeuw. Ze gaat in een keer "out", valt dood neer op de grond. Tenminste, zo lijkt het... Haar lichaam is echter geschakeld naar freeze. De adem valt nagenoeg stil en ze ligt levenloos op de grond. Het is een beschermingsreactie van het zenuwstelsel, dat ervoor zorgt dat het gevoel tijdelijk wordt uitgeschakeld.

De leeuw zijn missie is geslaagd - hij heeft een antilope gevangen. Voordat hij gaat genieten van zijn maaltijd neemt hij even een moment om bij te komen van de jacht. De antilope is immers toch dood. Hij gaat op een afstandje liggen. En wat gebeurt er een moment later met de antilope? Het dier schiet overeind en gaat er als een speer vandoor. Te snel en onverwacht voor de leeuw om haar nog te vangen. En wanneer de kust veilig is begint het hevig te trillen - een ontlading van de opgebouwde spanning. De antilope is gered door het volledig automatisch in gang gezette beschermingsmechanisme van haar eigen lichaam. 

Wij mensen hebben dit beschermingsmechanisme ook. Wij kunnen ook bevriezen als ons iets overkomt. De meeste mensen denken hierbij aan situaties zoals iemand die lichamelijk letsel heeft opgelopen en zich niets meer herinnert van de oorzaak, zoals een ongeluk of misbruik. En dit zijn inderdaad goede voorbeelden van ernstig trauma. Maar wist jij dat ook klein trauma zich vastzet? Sommige mensen bevriezen tijdens een conflict met een partner of leidinggevende op het werk. Of bij het verlies van een dierbare, om de pijn niet te hoeven voelen. Na een scheiding of relatiebreuk. Maar ook in je jeugd ben je waarschijnlijk meerdere malen in een freeze gekomen door gevoel van afwijzing. Van je ouders, een vriendje, een leraar of een ander belangrijk persoon in je leven. We onderdrukken onze gevoelens en zetten ze daarmee vast in ons lijf. Hierdoor bouwen spanning en stress zich beetje bij beetje op en krijgen we klachten.

Wij mensen hebben overal een mening over, zo ook de manier waarop ons lichaam zich ontdoet van spanning. We moeten zo min mogelijk emotie laten zien en vooral normaal doen. Niks aan de hand, schouders eronder en doorgaan. Bovendien hebben we het druk, dus geen tijd voor dit soort gedoe. En misschien wel de belangrijkste reden: willen we dit helemaal niet voelen! Toch? Wij hebben het, om diverse redenen, afgeleerd om te ontladen, om de dingen van ons af te schudden. Onze gevoelens en emoties blijven hiermee vastzitten in ons lijf en zorgen voor spanningen en blokkades. Die op hun beurt weer zorgen voor (chronische) stress met  als gevolg  fysieke en/ of psychische gezondheidsklachten. 

Al die emoties die we vasthouden, zijn als ballen die we onder water houden. En ballen onder water houden kost energie. En elke keer als er iets gebeurt en we opnieuw een gevoel wegdrukken, dan komt er weer een bal bij. En nog één, en nog één... En dat heeft twee nadelige effecten, je kunt ze wellicht al raden. Ten eerste kost het ons steeds meer energie. Energie die we veel beter (en veel liever) in ander dingen zouden kunnen steken. En ten tweede komt er een moment, één bal, die teveel is. Waardoor het niet langer lukt om alle ballen onder te houden. En dan ploppen ze één voor één omhoog - als je geluk hebt. Als je pech hebt dan vliegen er heel veel de lucht in. 

Herken jij dit? Heb je al eens ballen moeten laten schieten? Of voel jij je moe of gespannen van het onderduwen van al deze ballen? Heb je misschien last van hyperventilatie, slapeloosheid, piekeren, angstgedachten, of burn-out verschijnselen? Loop je steeds vast op dezelfde thema's en lijk je geen stap verder te komen? Of heb je moeite met het stellen van grenzen of een continu gevoel van onrust in je lijf of hoofd? 

Dan is het nu tijd om te luisteren naar je lijf, tijd om te ontladen.

Net als andere zoogdieren, heeft ons lijf heeft het ook nodig om zich te ontladen, om de emotie van zich af te schudden, om spanning los te laten. En dat kun je doen door de emoties te voelen. Door erbij te blijven en aanwezig te zijn. Tijdens een verbonden ademsessie worden spanningen en blokkades aangeraakt door de energie die we met de adem in ons lijf brengen. Er komen emoties vrij, zoals verdriet, boosheid en angst, maar ook blijdschap en vreugde. Het lichaam kan gaan trillen, een natuurlijke reactie van ons zenuwstelsel om te ontladen. Het lijf laat los. 

Na een ademsessie voel je je dan ook letterlijk lichter, vrijer en meer ontspannen. Je ervaart ruimte, in je lijf en in je denken. Er ontstaan nieuwe inzichten en je voelt meer vrijheid. Je voelt je weer verbonden, met jouw lijf en met het hier & nu.

Wil jij ook de magie van de verbonden adem ervaren? Voel je welkom om een afspraak te maken. Laten we samen aan de slag gaan, zodat jij je weer lekker in vel voelt: vitaal, krachtig, ontspannen en vol (zelf)vertrouwen!